สวัสดีครับ เรื่องที่ผมอยากจะถามพี่ๆเพื่อนๆน้องๆ ในนี้
เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมมาประมาณ 4 ปีแล้วแหละครับ
คือเรื่องมีอยู่ว่า...
เมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้ว ผมได้ไปสัมนาที่ รร แห่งหนึ่ง
ซึ่งการสัมมนาในครั้งนี้ เป็นการพบปะกับคนหลายๆบริษัท และในหลายๆตำแหน่งงานนะครับ
การอบรมในครั้งนั้น จัดประมาณ 3 วัน
ผมเองก็ไปอบรมแบบปกติ ด้วยความที่เป็นคนชอบการไปสัมมนาและชอบพบปะผู้คน
จึงทำให้ผมค่อนข้างเอ็นจอยกับทุกๆการสัมมนา
และการสัมมนาในครั้งนี้ก็เช่นกัน เป็นการสัมมนาที่ได้เพื่อใหม่ ได้พี่ใหม่ ได้น้องใหม่ และได้รับรู้ถึงความรู้สึกแปลกๆที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับตัวของผม
และมันคือ "ต้นตอ" ของเรื่องที่ผมกำลังวุ่นวายใจอยู่ในตอนนี้
ในทุกๆวัน จะมีช่วงพักทานข้าวกลางวัน และพักเบรค ผู้เข้าอบรมทุกคนก็จะทำความรู้จักกับทุกๆคน ที่มาร่วมอบรม
ซึ่งอย่างที่บอกว่า ตัวผมเอง ค่อนข้างที่จะเฟรนลี่ และมักจะเข้าไปทำความรู้จักกับคนทุกๆคน ให้ได้มากที่สุด
อย่างน้อยก้ได้รู้จักกัน แต่จะส่งผลต่อในเรื่องงาน เรื่องการช่วยเหลือ หรือเรื่องอะไรก็แล้วแต่ ก้ปล่อยให้มันเป็นไป
และในขณะที่ผมหันไปเห็นพี่คนนึง ในใจของผมรู้สึกแปลกๆยังไงบอกไม่ถูก รู้แค่ว่า เรายังไม่รู้จักเค้าเลย
งั้นเอางี้ เดี๋ยวกินขนมปังนี้เสร็จ เราจะเดินเข้าไปทักทายเค้าก็แล้วกัน
และในขณะที่ผมกับหลังยกโอวัลตินขึ้นมากิน พี่คนนั้น ก้เดินมานั้งในกลุ่มสนทนาบริเวณโซฟาที่ผมนั่งอยู่
"สวัสดีครับ พี่ชื่อ แบร์ นะครับ ทำงาน...(เค้าก็แนะนำตัวเองจนเรารู้จักเค้าในระดับนึง) แล้วน้องหละครับ"
ในใจตอนนั้น ไม่รู้เหมือนกันว่ารู้สึกอะไรอยู่ รู้แค่ว่า ตอบพี่เค้าไปแบบไม่ค่อยกล้าพูด ทั้งๆที่ตัวผมเองเป็นคนมั่นใจ และพูดจาเสียงดัง
"อ้อ ผมชื่อ เนค ครับ ทำงาน...(แล้วผมก็ตอบตามแบบที่พี่เค้าแนะนำตัวเองกับผมเลย แต่ตอบแบบเขินๆอายๆ ซึ่งผมก็งงกับตัวเองเหมือนกัน)
หลังจากนั้น พี่เค้าก็นั้งร่วมวงสนทนาคุยกับคนรอบข้าง รวมถึงตัวผม แต่เหมือนผมไม่ค่อยกล้าคุยกับพี่เค้า
ไม่รู้ว่าเค้าจะคิดว่าผม หยิ่งหรือทำเป็นไม่อยากคุยกับเค้าหรือเปล่า
แต่สิ่งที่ผมรู้ก็คือ หลังจากที่ผมได้รู้จักกับพี่เค้า เนื้อหาในสัมมนาก้ไม่เข้ามาในหัวผมอีกเลย
เพราะได้แต่นั้งมองเค้าตลอดเลยครับ
แปลกมั้ยครับ.....
......ที่พี่เค้า ไม่ได้ตรงสเป็กกับที่ผมชอบเลย แต่ผมรู้สึกปลื้มพี่เค้าแบบไม่บอกถูก
แปลกมั้ยครับ.....
......ที่เจอกันครั้งแรก แล้วผมรู้สึกแบบนี้
และแปลกมั้ยครับ.....
......ที่อยู่ดีๆ ผมก็รู้สึกดีกับพี่เค้าขึ้นมา
และหลังจากการสัมมนาในครั้งนั้น ผมกับพี่เค้าก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย ผมมีเพียงสิ่งเดียว คือ "ไลน์" ของพี่เค้า
ที่มันเด้งขึ้นมาในไลน์กลุ่มของผู้อบรม และผมก้ไปตามแอดพี่เค้าเข้ามาเป็นเพื่อนด้วย
หลังจากนั้นประมาณเกือบจะ 1 ปี ผมได้เปลี่ยนงานใหม่.....
ซึ่งการเปลี่ยนงานในครั้งนี้ ก็เหมือนกับเป็นการเริ่มต้นสังคมใหม่ของผมเลยก็ว่าได้
เพราะเปลี่ยนทั้งสายงาน และสถานที่ ต้องเรียนรู้และปรับตัวให้เข้ากับเพื่อนร่วมงาน
และผมก็ได้รู้จักกับพี่ ผญ คนนึง ในบริษัทนี้ พี่เค้าชื่อ "พี่นิด"
พอเราทำงาน ก้เริ่มได้พุดคุยกันมากขึ้น เริ่มสนิทกันมากขึ้น และในที่สุด ก็กลายเป็นคู่ซี้กันเลยก็ว่าได้
พอคุยไปคุยมา พี่นิด เป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยเดียวกันกับผม เด้ก ม.นี่ นิสัยคล้ายๆกัน จึงไม่ค่อยแปลก ที่เราจะสนิทกันอย่างรวดเร็ว
(หลายคนอาจจะงง ว่าโยงมาถึงพี่นิดทำไม...ไปรู้กันเลยแล้วกันครับ)
และสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น หลังจากที่เราเริ่มสนิทกับ ก็เริ่มคุยเรื่องอื่นไปเรื่อยๆ เริ่มคุยถึงเรื่องของคนรอบข้าง
และหนึ่งในคนรอบข้างของพี่นิด ก้คือ "พี่แบร์" พี่ที่ผมแอบปลื้มมานานเกือบปี
ผมไม่รอช้า ทำเนียนๆ แอบไปหาเฟสของพี่แบร์ ในเฟรนด์ของเฟสพี่นิด
จนสุดท้าย ผมก็หาเจอ เย้ !!!
ตอนแรกผมเองก็ยังไม่กล้าตัดสินใจแอดไป คิดอยุ่ประมาณ 2 วัน ก้ตัดสินใจแอดไปดีกว่า อุดส่าหามาได้
(ขอคั่นนิดนึงนะครับ ในช่วงเวลา เกือบ 1 ปี หลังจากที่สัมมนา ผมเคยทักพี่แบร์ไปทางไลนื 2 ครั้ง ครั้งแรกพี่เค้าตอบ แล้วก็หายไป ส่วนครั้งที่ 2 เค้าก้ไม่ตอบผมเลย มันถึงทำให้ผมลังเล ที่จะแอดเฟสไปหาพี่เค้าดีหรือเปล่า)
หลังจากนั้น พี่เค้าก้รับแอด ผมยังจำได้เลยครับ พี่เค้ารับแอดผมประมาณช่วงเที่ยงคืน
พอรับแอดปุ๊บ ผมก้ทักแชทไปหาพี่เค้าปั๊บ (ไม่ค่อยจะออกตัวแรงเลยเนอะเรา)
แต่ในครั้งแรกที่ผมทักไป ก็แอบแป๊กนะครับ เพราะพี่เค้าถามกลับมาในแชทว่า "น้องชื่ออะไรนะครับ"
ผมนี่แบบ... เค้าคงจำเราไม่ได้จริงๆ แต่ไม่เป็นไร ค่อยเรียนรุ้กันใหม่ก็แล้วกัน
และนี่แหละครับ คือจุดเริ่มต้นของการที่ผมได้กลับมาเจอพี่เค้าอีกครั้ง
บอกตามตรงนะครับ ว่าส่วนตัวผมดีใจมาก และก้รู้สึกดีมาก ที่จะได้รู้จักพี่เค้า
แต่ตอนนั้นผมจำได้ว่า ผมเองก็ชอบและคุยกับพี่คนนึงในบริษัทอยู่ แต่แค่คุยๆกันนะครับ เพราะพี่เค้าน่าตาดีอะ
อีกอย่าง พี่เค้าก้ตรงสเป็กด้วย แต่อาจเป็นเพราะ ผมเพิ่งจะรู้จักพี่คนนั้น และเพิ่งจะได้กลับมาเจอพี่แบร์อีกครั้ง
ผมก้เลยไม่รู้ใจตัวเอง เพราะผมก้ไม่ได้คลุกคลีกับพี่ทั้งสองด้วย (อย่าเข้าใจผิดว่าผมจะจับปลาสองมือนะครับ แค่ยังไม่รู้ว่า จะเริ่มศึกษาจากอะไรก่อนดี)
เคยรู้สึกดีกับใคร..จนไม่กล้าบอกมั้ย ??
เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมมาประมาณ 4 ปีแล้วแหละครับ
คือเรื่องมีอยู่ว่า...
เมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้ว ผมได้ไปสัมนาที่ รร แห่งหนึ่ง
ซึ่งการสัมมนาในครั้งนี้ เป็นการพบปะกับคนหลายๆบริษัท และในหลายๆตำแหน่งงานนะครับ
การอบรมในครั้งนั้น จัดประมาณ 3 วัน
ผมเองก็ไปอบรมแบบปกติ ด้วยความที่เป็นคนชอบการไปสัมมนาและชอบพบปะผู้คน
จึงทำให้ผมค่อนข้างเอ็นจอยกับทุกๆการสัมมนา
และการสัมมนาในครั้งนี้ก็เช่นกัน เป็นการสัมมนาที่ได้เพื่อใหม่ ได้พี่ใหม่ ได้น้องใหม่ และได้รับรู้ถึงความรู้สึกแปลกๆที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับตัวของผม
และมันคือ "ต้นตอ" ของเรื่องที่ผมกำลังวุ่นวายใจอยู่ในตอนนี้
ในทุกๆวัน จะมีช่วงพักทานข้าวกลางวัน และพักเบรค ผู้เข้าอบรมทุกคนก็จะทำความรู้จักกับทุกๆคน ที่มาร่วมอบรม
ซึ่งอย่างที่บอกว่า ตัวผมเอง ค่อนข้างที่จะเฟรนลี่ และมักจะเข้าไปทำความรู้จักกับคนทุกๆคน ให้ได้มากที่สุด
อย่างน้อยก้ได้รู้จักกัน แต่จะส่งผลต่อในเรื่องงาน เรื่องการช่วยเหลือ หรือเรื่องอะไรก็แล้วแต่ ก้ปล่อยให้มันเป็นไป
และในขณะที่ผมหันไปเห็นพี่คนนึง ในใจของผมรู้สึกแปลกๆยังไงบอกไม่ถูก รู้แค่ว่า เรายังไม่รู้จักเค้าเลย
งั้นเอางี้ เดี๋ยวกินขนมปังนี้เสร็จ เราจะเดินเข้าไปทักทายเค้าก็แล้วกัน
และในขณะที่ผมกับหลังยกโอวัลตินขึ้นมากิน พี่คนนั้น ก้เดินมานั้งในกลุ่มสนทนาบริเวณโซฟาที่ผมนั่งอยู่
"สวัสดีครับ พี่ชื่อ แบร์ นะครับ ทำงาน...(เค้าก็แนะนำตัวเองจนเรารู้จักเค้าในระดับนึง) แล้วน้องหละครับ"
ในใจตอนนั้น ไม่รู้เหมือนกันว่ารู้สึกอะไรอยู่ รู้แค่ว่า ตอบพี่เค้าไปแบบไม่ค่อยกล้าพูด ทั้งๆที่ตัวผมเองเป็นคนมั่นใจ และพูดจาเสียงดัง
"อ้อ ผมชื่อ เนค ครับ ทำงาน...(แล้วผมก็ตอบตามแบบที่พี่เค้าแนะนำตัวเองกับผมเลย แต่ตอบแบบเขินๆอายๆ ซึ่งผมก็งงกับตัวเองเหมือนกัน)
หลังจากนั้น พี่เค้าก็นั้งร่วมวงสนทนาคุยกับคนรอบข้าง รวมถึงตัวผม แต่เหมือนผมไม่ค่อยกล้าคุยกับพี่เค้า
ไม่รู้ว่าเค้าจะคิดว่าผม หยิ่งหรือทำเป็นไม่อยากคุยกับเค้าหรือเปล่า
แต่สิ่งที่ผมรู้ก็คือ หลังจากที่ผมได้รู้จักกับพี่เค้า เนื้อหาในสัมมนาก้ไม่เข้ามาในหัวผมอีกเลย
เพราะได้แต่นั้งมองเค้าตลอดเลยครับ
แปลกมั้ยครับ.....
......ที่พี่เค้า ไม่ได้ตรงสเป็กกับที่ผมชอบเลย แต่ผมรู้สึกปลื้มพี่เค้าแบบไม่บอกถูก
แปลกมั้ยครับ.....
......ที่เจอกันครั้งแรก แล้วผมรู้สึกแบบนี้
และแปลกมั้ยครับ.....
......ที่อยู่ดีๆ ผมก็รู้สึกดีกับพี่เค้าขึ้นมา
และหลังจากการสัมมนาในครั้งนั้น ผมกับพี่เค้าก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย ผมมีเพียงสิ่งเดียว คือ "ไลน์" ของพี่เค้า
ที่มันเด้งขึ้นมาในไลน์กลุ่มของผู้อบรม และผมก้ไปตามแอดพี่เค้าเข้ามาเป็นเพื่อนด้วย
หลังจากนั้นประมาณเกือบจะ 1 ปี ผมได้เปลี่ยนงานใหม่.....
ซึ่งการเปลี่ยนงานในครั้งนี้ ก็เหมือนกับเป็นการเริ่มต้นสังคมใหม่ของผมเลยก็ว่าได้
เพราะเปลี่ยนทั้งสายงาน และสถานที่ ต้องเรียนรู้และปรับตัวให้เข้ากับเพื่อนร่วมงาน
และผมก็ได้รู้จักกับพี่ ผญ คนนึง ในบริษัทนี้ พี่เค้าชื่อ "พี่นิด"
พอเราทำงาน ก้เริ่มได้พุดคุยกันมากขึ้น เริ่มสนิทกันมากขึ้น และในที่สุด ก็กลายเป็นคู่ซี้กันเลยก็ว่าได้
พอคุยไปคุยมา พี่นิด เป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยเดียวกันกับผม เด้ก ม.นี่ นิสัยคล้ายๆกัน จึงไม่ค่อยแปลก ที่เราจะสนิทกันอย่างรวดเร็ว
(หลายคนอาจจะงง ว่าโยงมาถึงพี่นิดทำไม...ไปรู้กันเลยแล้วกันครับ)
และสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น หลังจากที่เราเริ่มสนิทกับ ก็เริ่มคุยเรื่องอื่นไปเรื่อยๆ เริ่มคุยถึงเรื่องของคนรอบข้าง
และหนึ่งในคนรอบข้างของพี่นิด ก้คือ "พี่แบร์" พี่ที่ผมแอบปลื้มมานานเกือบปี
ผมไม่รอช้า ทำเนียนๆ แอบไปหาเฟสของพี่แบร์ ในเฟรนด์ของเฟสพี่นิด
จนสุดท้าย ผมก็หาเจอ เย้ !!!
ตอนแรกผมเองก็ยังไม่กล้าตัดสินใจแอดไป คิดอยุ่ประมาณ 2 วัน ก้ตัดสินใจแอดไปดีกว่า อุดส่าหามาได้
(ขอคั่นนิดนึงนะครับ ในช่วงเวลา เกือบ 1 ปี หลังจากที่สัมมนา ผมเคยทักพี่แบร์ไปทางไลนื 2 ครั้ง ครั้งแรกพี่เค้าตอบ แล้วก็หายไป ส่วนครั้งที่ 2 เค้าก้ไม่ตอบผมเลย มันถึงทำให้ผมลังเล ที่จะแอดเฟสไปหาพี่เค้าดีหรือเปล่า)
หลังจากนั้น พี่เค้าก้รับแอด ผมยังจำได้เลยครับ พี่เค้ารับแอดผมประมาณช่วงเที่ยงคืน
พอรับแอดปุ๊บ ผมก้ทักแชทไปหาพี่เค้าปั๊บ (ไม่ค่อยจะออกตัวแรงเลยเนอะเรา)
แต่ในครั้งแรกที่ผมทักไป ก็แอบแป๊กนะครับ เพราะพี่เค้าถามกลับมาในแชทว่า "น้องชื่ออะไรนะครับ"
ผมนี่แบบ... เค้าคงจำเราไม่ได้จริงๆ แต่ไม่เป็นไร ค่อยเรียนรุ้กันใหม่ก็แล้วกัน
และนี่แหละครับ คือจุดเริ่มต้นของการที่ผมได้กลับมาเจอพี่เค้าอีกครั้ง
บอกตามตรงนะครับ ว่าส่วนตัวผมดีใจมาก และก้รู้สึกดีมาก ที่จะได้รู้จักพี่เค้า
แต่ตอนนั้นผมจำได้ว่า ผมเองก็ชอบและคุยกับพี่คนนึงในบริษัทอยู่ แต่แค่คุยๆกันนะครับ เพราะพี่เค้าน่าตาดีอะ
อีกอย่าง พี่เค้าก้ตรงสเป็กด้วย แต่อาจเป็นเพราะ ผมเพิ่งจะรู้จักพี่คนนั้น และเพิ่งจะได้กลับมาเจอพี่แบร์อีกครั้ง
ผมก้เลยไม่รู้ใจตัวเอง เพราะผมก้ไม่ได้คลุกคลีกับพี่ทั้งสองด้วย (อย่าเข้าใจผิดว่าผมจะจับปลาสองมือนะครับ แค่ยังไม่รู้ว่า จะเริ่มศึกษาจากอะไรก่อนดี)